پرنده گفت:چه بوئی, چه افتابی اه               بهارامده است...ومن به جستجوی جفت خویش خواهم رفت

پرنده ازلب ایوان                پرید مثل پیامی پریدورفت

پرنده کوچک بود              پرنده فکرنمیکرد...

پرنده روزنامه نمیخواند                 پرنده قرض نداشت

پرنده ادمهارانمیشناخت        پرنده روی هوا            وبرفرازچراغهای خطر

                             درارتفاع بی خبری میپرید

 ولحظه های ابی را                                       دیوانه وارتجربه میکرد

                        پرنده... اه...فقط یک پرنده بود...

                                                                     ف-فرخزاد       

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: